conduct

conduct
§ ყოფაქცევა; წაყვანა, ხელმძღვანელობა
§
1 ქცევა, ყოფაქცევა
his conduct in school was poor სკოლაში ცუდად იქცეოდა
2 ხელმძღვანელობა
3 ქცევა (იქცევა)
she conducted herself well კარგად იქცეოდა / ეჭირა თავი
4 გაძღოლა, გატარება (გაატარებს)
the teacher conducted his pupils through the museum მასწავლებელმა მოსწავლეებს მუზეუმი მოატარა
he conducted the meeting well კრება კარგად ჩაატარა // კრებას კარგად გაუძღვა
all metals conduct electricity ყველა ლითონი ელექტრობას ატარებს
he conducted the old woman across the street მოხუცი ქალი ქუჩაზე გადაიყვანა
5 დირიჟორობა
who is conducting the orchestra? ორკესტრს ვინ დირიჟორობს?
such conduct is not permissible ასეთი ქცევა დასაშვები არ არის
irreproachable conduct უზადო ყოფაქცევა
he was incensed by his pupils' conduct თავისი მოსწავლეების ქცევამ განარისხა
to conduct / take part in the talks მოლაპარაკების ჩატარება // მოლაპარაკებაში მონაწილეობის მიღება
honourable conduct კეთილშობილური / დარბაისლური ქცევა
demure conduct მორიდებული ქცევა // მორიდებულად თავის დაჭერა
decorous conduct წესიერი ყოფაქცევა
creditable conduct თავის მომგებიანად დაჭერა
the boy's conduct grieved the parents ვაჟიშვილის ქცევამ მშობლებს გული ატკინა
such conduct is beneath you ასეთი ქცევა არ გეკადრება
his being drunk accounts for his conduct მისი საქციელი სიმთვრალით აიხსნება
how do you account for your conduct? როგორ აგვიხსნი შენს საქციელს?/ როგორ გავიგით შენი საქციელი?
lewd and lascivious conduct სამარცხვინო და უწესო მოქმედება
disorderly conduct უმნიშვნელო დანაშაული

English-Georgian dictionary.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу
Synonyms:
, , , , , , , , , / , , , , , , / (in general, or as a matter of habit), , , , , , , , , , , , , , / (in music or ceremonial), , / , ,


Look at other dictionaries:

  • conduct — con·duct / kän ˌdəkt/ n 1 a: the act, manner, or process of carrying on or managing his conduct of the case was negligent b: an act or omission to act a crime is that conduct which is defined as criminal Louisiana Revised Statutes 2 …   Law dictionary

  • Conduct — Con duct (k[o^]n d[u^]kt), n. [LL. conductus defense, escort, fr. L. conductus, p. p. of conducere. See {Conduce}, and cf. {Conduit}.] 1. The act or method of conducting; guidance; management. [1913 Webster] Christianity has humanized the conduct …   The Collaborative International Dictionary of English

  • conduct — CONDÚCT, conducte, s.n. Formaţie anatomică cu aspect de canal sau de tub. – Din germ. Kondukt. Trimis de LauraGellner, 30.07.2004. Sursa: DEX 98  CONDÚCT s. (anat.) canal, duct, tub. (conduct auditiv extern.) Trimis de siveco, 05.08.2004. Sursa …   Dicționar Român

  • conduct — n *behavior, deportment Analogous words: act, deed, *action: demeanor, mien, deportment, *bearing conduct vb 1 escort, convoy, *accompany, attend, chaperon Analogous words …   New Dictionary of Synonyms

  • conduct — [n1] administration care, carrying on*, channels, charge, control, direction, execution, guidance, handling, intendance, leadership, management, manipulation, organization, oversight, plan, policy, posture, red tape*, regimen, regulation, rule,… …   New thesaurus

  • Conduct — Con*duct (k[o^]n*d[u^]kt ), v. t. [imp. & p. p. {Conducted}; p. pr. & vb. n. {Conducting}.] [See {Conduct}, n.] 1. To lead, or guide; to escort; to attend. [1913 Webster] I can conduct you, lady, to a low But loyal cottage, where you may be safe …   The Collaborative International Dictionary of English

  • conduct — ► NOUN 1) the manner in which a person behaves. 2) management or direction: the conduct of foreign affairs. ► VERB 1) organize and carry out. 2) direct the performance of (a piece of music or an orchestra or choir). 3) guide to or around a place …   English terms dictionary

  • conduct — [kän′dukt΄, kän′dəkt; ] for v. [ kən dukt′] n. [< L conductus, pp. of conducere: see CONDUCE] 1. Rare the act of leading; guidance 2. the process or way of managing or directing; management; handling 3. the way that one acts; behavior;… …   English World dictionary

  • Conduct — Con*duct , v. i. 1. To act as a conductor (as of heat, electricity, etc.); to carry. [1913 Webster] 2. To conduct one s self; to behave. [U. S.] [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Conduct — may refer to: Behavior a personal behavior, a way of acting and showing one s behaviour using hand gestures to direct Action (philosophy), in relation to moral or ethical precepts Conducting a musical ensemble See also Misconduct Conductor… …   Wikipedia

  • Conduct — Conduct, lat., Geleit; feierlicher Leichenzug. Conducta. span., Sendung von Gold und Silber aus den span. amerikan. Bergwerken an die Küste unter starker Bedeckung. Conducteur (Kongdüctöhr), Führer, der specielle Leiter der Arbeiten bei Bauten;… …   Herders Conversations-Lexikon

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”